Του Τζώρτζη Μηλιά.

Ο Τζώρτζης Μηλιάς στη “Λεονί”, 6a

Ιστορικό:

Άνοιξη του 2000, οι Τζώρτζης Μηλιάς και Διονύσης Μηνδρινός εντοπίζουν ψηλά στη Πεντέλη ένα παλιό εγκαταλελειμμένο λατομείο. Μία όμορφη ανατολική θετική πλάκα τους εντυπωσιάζει ενώ τα σταλακτιτικά του βόρειου δροσερού τοίχου και η συνεχής δυσκολία του νότιου κόκκινου τοίχου δίνουν στο πεδίο πλούσιες δυνατότητες. Το μέρος είναι απόκοσμο και απομονωμένο, υπέροχο για καλοκαιρινή, και όχι μόνο, αναρρίχηση. Το βαφτίζουνε Συμπληγάδες, λόγω της διαμόρφωσης του πεδίου με μικρές ορθοπλαγιές κυριολεκτικά παντού, μπροστά, πίσω και γύρω-γύρω και ξεκινάνε να το σκαρφαλώνουν και να το καρφώνουν. Ο βράχος είναι μάρμαρο με διαφορετική υφή και κρυστάλλωση στον κάθε τομέα. Το πεδίο βρίσκεται σε υψόμετρο σχεδόν 900μ, κάτι που το κάμει ιδιαίτερα δροσερό το καλοκαίρι.

Πρόσβαση :

Ανεβαίνοντας από τη Νέα Πεντέλη προς Κηφισιά και τα ραντάρ, πριν κατηφορίσουμε προς Κηφισιά στρίβουμε δεξιά προς Άγιο Παντελεήμονα. Μετά από 2-3 Km προσπερνάμε το χωματόδρομο που οδηγεί στη σπηλιά Νταβέλη και συνεχίζουμε από την άσφαλτο για περίπου ακόμη ένα χιλιόμετρο, μέχρι που συναντάμε αριστερή χαρακτηριστική φουρκέτα (είναι η δεύτερη αριστερή φουρκέτα που συναντάμε) με εικονοστάσι και ταμπέλα «προς Άη Γιάννη». Εκεί παρκάρουμε και ακολουθούμε με τα πόδια κακό, πολύ ανηφορικό χωματόδρομο που είναι σημαδεμένος με στρογγυλό μαύρα σημάδια (ίσως λίγο διακριτικά αλλά φαίνονται).

Ακολουθώντας τα στρογγυλά μαύρα σημάδια σε περίπου 700μ από την άσφαλτο, στρίβουμε σε δρομάκι αριστερά και σε 100μ ακόμη, βλέποντας πάντα σημάδια, μπαίνουμε στο πεδίο από χαρακτηριστικό μικρό φαράγγι (Συνολικά 10-15 λεπτά με τα πόδια από εκεί που παρκάρουμε). Μηχανές εντούρο (με καλούς και έμπειρους αναβάτες) φτάνουν κυριολεκτικά μέχρι το πεδίο.

Διαδρομές, ασφάλιση:

Το πεδίο διαθέτει 33     διαδρομές, όλες σπορ ασφαλισμένες με 10άρες πλακέτες και για το σκαρφάλωμα δεν χρειάζονται παρά μόνο σετάκια.. Οι Συμπληγάδες διαθέτουν τρεις τομείς, τη θετική πλάκα, το βόρειο τοίχο και τον κόκκινο νότιο τοίχο. Στη βάση κάθε διαδρομής αναγράφεται το όνομά και η δυσκολία της σε βαθμολογία UIIA. Προσοχή πρέπει να δοθεί στο ότι οι βαθμολογίες είναι μάλλον αυστηρές, ειδικά όσον αφορά στη θετική πλάκα. Πράγματι, οι διαδρομές της θετικής πλάκας (μεταξύ 5a και 6a+) κινούνται σε θετικό πεδίο με μικρά μόνο πιασίματα και τριβές και ίσως αρχικά μοιάζουν πιο δύσκολες από ότι δηλώνονται. Σε αυτό συμβάλλει η απαραίτητη εμπιστοσύνη στις τριβές και η σχετικά αραιή ασφάλισή τους σε σχέση με ασφάλιση διαδρομών σε άλλα σπορ πεδία.

Στο αριστερό τμήμα της πλάκας, έχει καρφωθεί σε ύψος περίπου 10μ μία πολύ όμορφη και κατάλληλη για προπόνηση τραβέρσα (περίπου 20μ) που γίνεται και κατά τις δύο κατευθύνσεις, από αριστερά προς τα δεξιά ή αντίστροφα από δεξιά προς τα αριστερά (“η δεξιά” και “η αριστερή”), ίσως κάτι μοναδικό σε σπορ πεδίο. Οι πρόσφατα ανοιγμένες διαδρομές, είναι κατά κανόνα πυκνότερα ασφαλισμένες από τις πιο παλιές και ο λόγος προφανώς είναι η νοοτροπία που χαρακτηρίζει την κάθε εποχή. Σε όλες τις διαδρομές δόθηκαν εξ αρχής γυναικεία ονόματα, κάτι που τηρήθηκε στη συνέχεια πιστά. Έτσι τιμήθηκαν σύζυγοι, κόρες, φιλενάδες, σχοινοσυντρόφισες, φίλες, μαμάδες, θείες κλπ. Μεταξύ αυτών και μία “Σκύλλα” και μία “Χάρυβδη” συνδεόμενες άμεσα με τις “Συμπληγάδες”.

Απαραίτητος εξοπλισμός:

Ένα 60άρι σχοινί (ή ακόμη καλύτερα 70άρι, ειδικά για τη θετική πλάκα όπου το 60άρι φτάνει οριακά) και 12 σετάκια είναι ο απαραίτητος εξοπλισμός.

Ήλιος και σκιά:

Οι βόρειες έχουν σχεδόν πάντα σκιά, η θετική πλάκα έχει σκιά το πρωί και το απόγευμα και ήλιο περίπου μεταξύ 12 και 4 μμ ενώ ο κόκκινος τοίχος έχει ήλιο από το μεσημέρι και σκιά αργά το απόγευμα. Το πεδίο είναι γενικά δροσερό το καλοκαίρι ενώ είναι ευχάριστο τις ώρες που έχει ήλιο το χειμώνα.

Ρελέ:

Όλα τα ρελέ διαθέτουν δύο πλακέτες με μόνιμα ανοιγόμενα καραμπίνερς.

Συντήρηση:

Τον Απρίλιο του 2012, έγινε συντήρηση όλων των διαδρομών στις Συμπληγάδες με εξοπλισμό που διέθεσε η ΕΟΟΑ . Αντικαταστάθηκαν όλα τα ρελέ με άλλα (πλακέτες με ανοιγόμενα μόνιμα καραμπίνερς) καθώς και όσες από τις ασφάλειες παρουσίαζαν σημάδια οξείδωσης. Σημειωτέον ότι ακόμη και «καφέ»¨βύσματα τα οποία αντικαταστάθηκαν, είχαν ακόμη μεγάλη αντοχή.

Την συντήρηση πραγματοποίησαν οι:

Τζώρτζης Μηλιάς, υπεύθυνος για τη συντήρηση του πεδίου, προπονητής ορειβασίας (ΕΟΟΑ, ΓΓΑ) και οδηγός βουνού (ΕΟΟΑ).

Νικόλας Γρηγορόπουλος

Γιάννης Καγιαυτάκης

Google Maps

Δείτε τον χάρτη σε μεγαλύτερο μέγεθος.

Η ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΑΚΑ

Παρατήρησεις:

Οι διαδρομές αυτές, είναι μία εξαιρετική προπόνηση για αναρρίχηση σε πλάκες με τριβές και μικρά μόνο πιασίματα. Αρχικά, μέχρι κανείς να τις συνηθίσει, μοιάζουν δυσκολότερες από τη βαθμολογία που δίνεται. Σε αυτό, συντελεί και ο σχετικά αραιός τρόπος ασφάλισης, σύμφωνος με τα δεδομένα της εποχής που ανοίχτηκαν. Αν και ανατολικές, το πρωί οι διαδρομές έχουν σκιά εξ αιτίας των απέναντι βράχων. Το μεσημέρι τις βλέπει ο ήλιος για να ξαναβρεθούν στη σκιά το απόγευμα.

Προσοχή στο ανάπτυγμα των διαδρομών. Οι περισσότερες είναι 30 μ και απαιτούν είτε 70άρι σχοινί είτε στην περίπτωση χρήσης σχοινιού 60 μ, προσοχή στο κατέβασμα και κόμπο στην άκρη του σχοινιού. Οι διαδρομές που ανοίχτηκαν το 2012, είναι πιο πυκνά ασφαλισμένες από τις παλαιότερες διαδρομές του πεδίου και ως εκ τούτου πιο κατάλληλες για την εξοικείωση κάποιου που έρχεται για πρώτη φορά στην όμορφη αυτή πλάκα.

Ο ΒΟΡΕΙΟΣ ΤΟΙΧΟΣ

Παρατήρησεις:

Είναι ένας πολύ όμορφος κάθετος τοίχος με βράχο που είναι καλύτερος από ότι φαίνεται. Καλό είναι πάντως να θυμάται κανείς ότι πρόκειται για ένα παλιό λατομείο με ότι αυτό σημαίνει σε σχέση με πιθανά σαθρά. Έχει δοθεί προσοχή στη χάραξη των διαδρομών έτσι ώστε να μην συναντάνε επικίνδυνα σημεία (σαθρά μπλοκ). Η ασφάλιση είναι καλή. Οι διαδρομές αυτές, είναι ίσως από τις πιο δροσερές στην Αττική. Έχουν βόρειο προσανατολισμό και το καλοκαίρι, εκτός από το μεσημέρι, είναι συνέχεια σε σκιά.

Η “Χριστιάννα” έχει κοινό ρελέ με την “Κλειώ”. Η “Σκύλλα”, η “Χάρυβδη”, η “Bro”, η “Μαρία” είναι καλά ασφαλισμένες αλλά  αν και έχουν καθαριστεί από σαθρά έχουν ακόμη κάποια χώματα και θέλουν προσοχή. Η “Δήμητρα” στο crux πάει ελαφρά αριστερά σε μικρά τακάκια.  Η “Μαρία” κινείται αριστερά από την “Χάρυβδη”, προσπερνάει το ρελέ της και συνεχίζοντας σε πεδίο με λίγα χώματα καταλήγει ακριβώς από πάνω του. Οι “Αρτεμισία” και “Ηλιάνα” έχουν κοινό ρελέ. Η “Ιόλη”, περνάει από σημεία όπου ο βράχος είναι κούφιος (κάνει υπόκωφο θόρυβο) και θέλει προσοχή. Η “Σοφία” στο crux (από την 3^η στην 4^η ασφάλεια) πάει λίγο αριστερά σε καλό πιάσιμο στην κόψη. H “Αύρα” έχει μία μόνο δύσκολη κίνηση, με καλό αλλά μακρινό πιάσιμο που δυσκολεύει τους όχι αρκετά ψηλούς.

Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΤΟΙΧΟΣ

Παρατήρησεις:

Αυτός ο υπέροχος κόκκινος τοίχος, απόλυτα κάθετος, απαιτεί όμορφη αναρρίχηση και οικονομία δυνάμεων με κινήσεις συνεχούς δυσκολίας χωρίς rest. Σε πολλά σημεία, τα πιασίματα και πατήματα (χαρακτηριστικά τακάκια) μοιάζουν “χωμάτινα”, όμως είναι γερά και δεν σπάνε. Όσα δεν ήταν καλά, δοκιμάστηκαν και έσπασαν με το σφυρί.

Όλες οι διαδρομές είναι σωστά ασφαλισμένες . Η «κόψη» που παλιότερα γινόταν μόνο top rope, τώρα έχει ασφαλιστεί (όχι πολύ πυκνά) και καταλήγει στο ρελέ της Άννας, θέλει όμως προσοχή γιατί όταν καβαλήσουμε την κόψη, από τη δεξιά πλευρά υπάρχουν μερικά σαθρά. Μόλις μπορέσουμε, ξαναπάμε αριστερά, εκεί άλλωστε όπου μας οδηγούν και οι ασφάλειες.

Ο προσανατολισμός είναι νοτιοδυτικός. Το πρωί αλλά και αργά το απόγευμα ακόμη και το καλοκαίρι η αναρρίχηση είναι ευχάριστη καθώς σε αυτό συμβάλλει το υψόμετρο και η σκιά από τα απέναντι βράχια.