Του Γιάννη Πετρομιανού.

Το Καράβι βρίσκεται στη δυτική πλευρά του Υμηττού, πάνω από το δήμο Βύρωνα. Είναι ένα μικρό σε ύψος αλλά πολύ όμορφο πεδίο, με θέα ολόκληρο το λεκανοπέδιο. Οφείλει την ύπαρξή του στην εξόρυξη πετρώματος κατά την αρχαιότητα, κάτι που φαίνεται και από τα σημάδια της εξορυκτικής τεχνικής με λάξευση. Η ποιότητα του ασβεστολιθικού βράχου είναι πολύ καλή και το ανάγλυφο παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία με πλάκες, αρνητικά, δίεδρα και κόψεις. Το ανάπτυγμα των διαδρομών είναι έως 15 μέτρα, όμως η αναρρίχηση που προσφέρουν είναι πολύ όμορφη και τεχνικά απαιτητική. Το όνομα Καράβι δόθηκε από τους αναρριχητές και οφείλεται στην χαρακτηριστική κόψη (διαδρομή 20) που βγαίνει από τον υπόλοιπο βράχο και μοιάζει με πλώρη καραβιού.

Ιστορικό:

Το 1988 ο Γιώργος Δραζίνος και ο Γιώργος Γεωργακόπουλος ανοίγουν τις διαδρομές 1, 2, 5, 7, 25, 26 και 27. Τις χρονιές που ακολουθούν, 1989-91, σκαρφαλώνουν στο πεδίο και ανοίγουν τις νέες διαδρομές 3, 4, 6, 14 και 24, οι Κώστας Τσουκλίδης, Γιώργος Μακρής, Γιώργος Βουτυρόπουλος, Δημήτρης Μπακάλης και Φαέθωνας Στάθης. Ο Βουτυρόπουλος ανοίγει την 20. Το 1991 ο Βασίλης Μήτσιος ανοίγει τις 28 και 29. Το 1992 οι Μπακάλης και Τιτόπουλος ανοίγουν τις 16, 17, 18 και 22. Το 1993 οι Τιτόπουλος και Γιάννης Ζαχαράκης ανοίγουν τις 8, 9, 10, 11, 12, 13, 15 και 23. Το 1994 ο Βουτυρόπουλος ανοίγει και την 19. Το 1997 ο Διονύσης Στραβογένης και ο Στέφανος Μουτζουβής εξοπλίζουν αρκετές από τις υπάρχουσες διαδρομές με πλακέτες ενδιάμεσης ασφάλισης και ρελέ. Μέχρι τότε οι διαδρομές γίνονταν με προσωρινές ασφάλειες ή με σχοινί από επάνω. Την ίδια χρονιά οι Στραβογένης και Μουτζουβής ανοίγουν τις 2α, 5α, 6α, 16α και 19α. Το 2003 οι Τιτόπουλος και Μπακάλης διορθώνουν την ασφάλιση στις διαδρομές 8, 9, 10, 12 και 20 και εξοπλίζουν με πλακέτες τις 16, 17, 22 και 23. Το 2006 οι Δημήτρης Μαυρόπουλος και Δημήτρης Αϊβαζίδης εξοπλίζουν τις περισσότερες διαδρομές με ανοξείδωτα ρελέ με καραμπίνερ. Το 2005 ο Χρήστος Τσούτσιας ελευθερώνει τη διαδρομή 21 με χρήση προσωρινών ασφαλειών και τη βαθμολογεί VIII+ (7b). Είναι προς το παρόν η πιο δύσκολη διαδρομή του πεδίου. Το 2010 ο Γιάννης Πετρομιανός ανοίγει τη 13α, εξοπλίζει και ελευθερώνει την 31 και εξοπλίζει την 30 που δεν έχει ελευθερωθεί ακόμα. Το 2011 ο Νίκος Αλεξίου εξοπλίζει τη 17α που παραμένει και αυτή project. Το 2012 γίνεται συντήρηση του πεδίου, στα πλαίσια του σχεδίου της ΕΟΟΑ για τη συντήρηση των αναρριχητικών πεδίων της Ελλάδας, από τους Πετρομιανό (Υπεύθυνο Συντήρησης Πεδίου) και Σωτήρη Σωτηρίου, Μανώλη Φουντουλάκη, Ειρήνη Τσαπέ, Παύλο Αστερίου, Άννα Τζιομάκη και Διονύση Μηνδρινό. Αφαιρούνται όλες οι επισφαλείς ασφάλειες και επανεξοπλίζονται όλες οι διαδρομές με μόνιμες ασφάλειες και ρελέ με μόνιμα καραμπίνερ. Επίσης ανοίγεται και η διαδρομή 27α.

Ο χαρακτήρας του πεδίου:

Η βαθμολόγηση των διαδρομών του πεδίου είναι γενικά αυστηρή. Αν συγκρίνετε τη βαθμολόγηση στο Καράβι με τη βαθμολόγηση της Καλύμνου ή άλλων νέων πεδίων της Αττικής θα διαπιστώσετε ότι οι διαδρομές στο καράβι είναι υποβαθμολογημένες κατά έναν ή δύο βαθμούς ή ότι οι διαδρομές στα άλλα πεδία είναι αντίστοιχα υπερβαθμολογημένες.

Η νέα ασφάλιση ακολούθησε το στιλ του πεδίου, εκτεθειμένης αναρρίχησης, όμως έγιναν αρκετές διορθώσεις ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος σοβαρού τραυματισμού από πτώση.

Εποχή για αναρρίχηση:

Η καλύτερη εποχή για αναρρίχηση στο Καράβι είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο. Το καλοκαίρι, μόνο νωρίς το πρωί οι διαδρομές είναι στη σκιά, ενώ το χειμώνα το πεδίο είναι αρκετά κρύο και υγρό.

Άγρια φύση:

Οι αναρριχητές θα πρέπει να προσέχουν την άνοιξη και το καλοκαίρι καθώς αρπαχτικά πουλιά χρησιμοποιούν τις σχισμές για να χτίσουν τις φωλιές τους και να γεννήσουν και μεγαλώσουν τα μικρά τους. Καλό είναι οποιαδήποτε δραστηριότητα κοντά στις φωλιές να αποφεύγεται μιας και η παρουσία ανθρώπων μπορεί να τα οδηγήσει σε εγκατάλειψη της φωλιάς. Στο Καράβι έχει επισημανθεί φωλιά στη διαδρομή 5. Την άνοιξη λοιπόν και το καλοκαίρι δεν πρέπει να σκαρφαλώνονται οι διαδρομές 4, 5 και 5α.

Πρόσβαση:

Για την πρόσβαση στο πεδίο από την Περιφερειακή Οδό Υμηττού, στρίβουμε στο φανάρι που βρίσκεται στο ύψος του δήμου Βύρωνα με κατεύθυνση προς το Στρατόπεδο Σακέτα. Μετά από 50 μέτρα υπάρχει μεγάλος χώρος στάθμευσης αριστερά, όπου μπορούμε αφήσουμε το όχημά μας και από εκεί να συνεχίσουμε με τα πόδια στο χωματόδρομο (25 λεπτά) που περνάει μέσα από το δημοτικό αθλητικό κέντρο. Μια άλλη λύση είναι να ακολουθήσουμε το αριστερό παρακλάδι του ασφαλτόδρομου, το οποίο μετά από 200 μέτρα φτάνει στην κεντρική πύλη του στρατοπέδου Σακέτα. Εκεί υπάρχει άλλος χώρος στάθμευσης, αν θέλουμε να συνεχίσουμε με τα πόδια (20 λεπτά), ακολουθώντας το χωματόδρομο αριστερά από την πύλη, ο οποίος περνάει από τη μονή Κουταλά. Στη μονή υπάρχει άλλος χώρος στάθμευσης, αναγκαστικός σε περίπτωση που η επόμενη μπάρα είναι κλειδωμένη, και από εκεί συνεχίζουμε με τα πόδια (15 λεπτά). Αν η μπάρα δεν είναι κλειδωμένη υπάρχει δυνατότητα να ανέβουμε αρκετά ψηλά, μειώνοντας αρκετά την πρόσβαση (5 λεπτά). Στο Στρατόπεδο Σακέτα κάνει τέρμα αστικό λεωφορείο, καθώς και λεωφορείο της δημοτικής συγκοινωνίας του δήμου Βύρωνα.

Η συντήρηση στο αναρριχητικό πεδίο Καράβι Υμηττού:

Τη συντήρηση ανέλαβε ο Εκπαιδευτής της ΕΟΟΑ Γιάννης Πετρομιανός. Πολύτιμη ήταν η βοήθεια από τους αναρριχητές Σωτήρη Σωτηρίου, Μανώλη Φουντουλάκη, Ειρήνη Τσαπέ, Παύλο Αστερίου, Άννα Τζιομάκη και Διονύση Μηνδρινό.

Στο πεδίο χρειάστηκε να αφαιρεθούν πάνω από 100 ασφάλειες που είχαν τοποθετηθεί μέχρι και το 1997 οι οποίες ήταν κατασκευασμένες από γαλβανισμένο χάλυβα και έφεραν σημάδια οξείδωσης καθώς και πλακέτες αλουμινίου, πλακέτες ιδιοκατασκευής, βιομηχανικές βίδες ανάρτησης, ναυτικά κλειδιά κ.α.

Δεν αφαιρέθηκαν οι περίπου 50 ανοξείδωτες ασφάλειες που είχαν τοποθετηθεί μετά το 1997 καθώς και τα ανοξείδωτα ρελέ.

Τοποθετήθηκαν 130 νέες ασφάλειες και 17 νέα ρελέ. Όλες οι διαδρομές είναι πλέον εξοπλισμένες με μόνιμες ασφάλειες και ρελέ με μόνιμα καραμπίνερ.

Google Maps

ΠΑΝΟΡΑΜΙΚΟ ΣΚΙΤΣΟ

Βιβλιογραφία:
Το σκίτσο του πανοραμικού προέρχεται κατόπιν αδείας του συγγραφέα Δημήτρη Τιτόπουλου από τον αναρριχητικό οδηγό «Αναρρίχηση δίπλα στο σπίτι σας».
Ιστορικά στοιχεία και πληροφορίες αντλήθηκαν επίσης από τον παραπάνω αναρριχητικό οδηγό, από τον ιστότοπο «www.routes.gr», από το περιοδικό «Ανεβαίνοντας στα βουνά του κόσμου» και κατόπιν επικοινωνίας με τους Δ. Τιτόπουλο, Δ. Στραβογένη και Δ. Μαυρόπουλο.